Demodex u ludzi i jego objawy

Demodekoza to schorzenie skóry charakteryzujące się wyraźnymi objawami. Pojawia się w postaci zapalnych zmian na powierzchni skóry, którym towarzyszy intensywny świąd i zaczerwienienie.

Choroba jest spowodowana aktywnością podskórnego pasożyta Demodex, który ma charakter oportunistyczny. Żyje w gruczołach łojowych. Kiedy wdziera się do tkanek, można wykryć różne objawy demodekozy. Ostateczną diagnozę może postawić tylko lekarz po przeprowadzeniu badania.

Cechy charakterystyczne patologii

Warunkowo patogenny charakter roztocza Demodex oznacza, że pasożyt nie zawsze prowokuje pojawienie się choroby. Jest on obecny w tkankach podskórnych i może pozostać niezaburzony do pewnego czasu. Aktywność mikroorganizmu wynika ze stworzenia korzystnych warunków do jego rozwoju.

Trądzik gruczołowy lub demodex to roztocza z rodzaju Demodex, które żyją w gruczołach łojowych. Najczęściej dotyka gruczołów łojowych:

• brwi;
• rzęsy;
• mieszki włosowe.

Lekarze zauważają, że pasożyt nie zawsze ma negatywny wpływ na organizm człowieka. Uczestniczy w procesie biocenozy, dzięki któremu roztocze niszczy bakterie chorobotwórcze.

Demodekoza skóry głowy i twarzy występuje częściej niż inne formy. Dzieje się tak dlatego, że w tym obszarze znajduje się duże skupisko gruczołów łojowych, które ulegają zanieczyszczeniu pod wpływem czynników zewnętrznych. Roztocze żywi się sebum, wydzielając przy tym substancje toksyczne.

Ludzie w przypadkach 97% mają szkodnika w swoich organizmach. Poza tym środowiskiem roztocze szybko ginie. Nie zawsze jednak choroba się ujawnia, ponieważ nie ma pożywki dla drobnoustrojów.

Skóra zaatakowana przez demodex

Czy choroba jest zakaźna?

Wiele osób nie wie, jak przenosi się demodekoza. Sama choroba nie może wystąpić u innej osoby po bliskim kontakcie z osobą chorą. Niebezpieczeństwo polega na przejściu roztocza zakaźnego do warstw podskórnych. Pasożyt może się rozprzestrzeniać przez:

• przedmioty higieny osobistej;
• kosmetyki;
• ubrania;
• pościel;
• pocałunki i uściski;
• kontakt z brwiami lub policzkami pacjenta.

Lekarze odpowiadając na pytanie, czy demodekoza jest zaraźliwa u ludzi, wyróżniają nie tylko samych chorych, ale także nosicieli. Osoba z silnym układem odpornościowym może nie mieć widocznych oznak patologii. Ale roztocze może się łatwo rozprzestrzeniać, gdy ma kontakt z obcymi tkankami i wywołać demodekozę.

Choroba jest wywoływana przez mikroskopijną aktywność roztoczy

Przyczyny i grupy ryzyka

Gdy mechanizmy obronne funkcjonują normalnie, wzrost roztoczy jest powstrzymywany przez ciągłe ataki komórek neutrofilów. Pasożyt nie prowadzi wtedy do alergii i uszkodzenia tkanek.

Jeśli dana osoba jest podatna na niekorzystne działanie, konsekwencje infekcji roztoczami mogą być nieprzyjemne. Jeśli organizm jest osłabiony przez wpływy zewnętrzne i wewnętrzne oraz ma skłonność do nadwrażliwości, pasożyt może się uaktywnić. Występuje to najczęściej u ludzi:

• z niedoborami odporności (cukrzyca, HIV, gruźlica, guzy nowotworowe);
• z predyspozycją genetyczną;
• odczuwanie ciągłego stresu;
• cierpiących na reakcję alergiczną na żywność, leki lub alergeny lotnicze;
• który ma kontakt z substancjami niebezpiecznymi w trakcie wykonywania pracy.

Wśród postaci choroby jedną z najczęstszych jest okulistyka

Przyczynom demodekozy przypisuje się negatywne oddziaływanie na organizm, które może prowokować aktywność roztoczy.

Wśród nich są:

• nieprzestrzeganie zasad higieny;
• zwiększone wydzielanie sebum;
• stosowanie hormonalnych produktów kosmetycznych;
• Zakażenie skóry;
• osłabiona obrona immunologiczna;
• przyjmowanie leków przez dłuższy okres czasu;
• nieprawidłowości w układzie endokrynnym;
• zmiany związane z wiekiem;
• stan ciąży;
• Choroby przewodu pokarmowego i innych układów;
• długotrwała ekspozycja na światło ultrafioletowe;
• Nadmierne korzystanie z sauny i łaźni.

Najkorzystniejsze dla pasożyta są temperatury w okolicach 30°C. Dlatego w okresie zimowym aktywacja roztoczy jest niezwykle rzadka.

Postacie choroby

Choroba skóry może objawiać się w różnych miejscach. Demodekoza głowy i twarzy jest częstsza i pojawia się w okolicy:

• wiek;
• łuki brwiowe;
• czoło;
• fałdy nosowo-wargowe;
• podbródek i usta;
• kanału słuchowego.

Ale inwazje roztoczy mogą wystąpić także w innych miejscach. Choroba powoduje charakterystyczne zmiany w obrębie pleców, barków, klatki piersiowej i pachwin.

Roztocze może wkraczać i lokalizować się w określonych miejscach. W związku z tym rozróżnia się postać dermatologiczną, w której dotknięta jest skóra, oraz postać okulistyczną, w której dotknięte są powieki i gałki oczne.

W zależności od charakteru swoich przejawów, demodekoza może być:

• rumieniowe, charakteryzujące się zaczerwienieniem;
• krostkowe, gdy pojawiają się krostki;
• grudkowe w przypadku drobnej wysypki;
• Połączony, który zawiera wiele atrybutów.

Objawy mogą pojawić się nagle. W tym przypadku lekarze diagnozują pierwotną postać choroby. Jeśli patologia towarzyszy innym zaburzeniom w organizmie, określa się demodekozę wtórną.

W postaci skórnej występują charakterystyczne zaczerwienienia i wysypki na skórze

Symptomy

Objawy demodekozy mogą być różne w zależności od postaci choroby. W przypadkach dermatologicznych występuje zapalenie skóry nad brwiami, na policzkach i brodzie. Czasami roztocze rozprzestrzenia się na dolne partie. Za główny objaw uważa się proces zapalny w gruczołach łojowych i mieszkach włosowych, co skutkuje rozwojem trądziku. Postać skórna reprezentowana jest przez kilka głównych objawów.

• Na powierzchni skóry tworzy się trądzik pospolity i różowy, ropne krostki i guzki. Zmiany te są spowodowane zatkaniem przewodów gruczołowych. W przypadku rozwoju procesu zapalnego istnieje duże prawdopodobieństwo przyłączenia się Staphylococcus aureus, co prowadzi do powstania zmian ropnych.
• Alergia powoduje uczucie swędzenia na skórze. Może nasilać się wieczorem i w nocy w okresie maksymalnej aktywności pasożytów. Objawy nasilają się również przy gorączce.
• Skóra zaczyna się nieustannie błyszczeć. Wynika to z nadmiernej produkcji sebum. Nawet stosując preparaty kosmetyczne, nie jest łatwo wyeliminować objaw. W takich warunkach roztocze rozmnaża się jeszcze aktywniej.
• Skóra staje się czerwona. Krew aktywniej pędzi do dotkniętych obszarów dzięki rozszerzonym naczyniom tętniczym.
• Skrzydełka nosa powiększają się na skutek sklerozy tkanek. Objaw ten obserwuje się w zaawansowanej postaci demodekozy.

Roztocze może nie zostać wyeliminowane z organizmu nawet przy zastosowaniu odpowiedniej terapii. Dlatego też, jeśli obrona immunologiczna jest obniżona, patologia będzie powracać

Jeśli choroba ma charakter okulistyczny, objawia się różnymi charakterystycznymi objawami.

• Oczy są w stanie zmęczenia. Jest to spowodowane stanem zapalnym w mieszkach włosowych rzęs, który zmniejsza ich funkcję. Człowiek musi stale skupiać wzrok, co powoduje zmęczenie gałek ocznych.
• Proces zapalny powoduje sklejanie się rzęs. Pojawia się jako film na korzeniach włosów.
• Jeśli mieszki włosowe rzęs są dotknięte chorobą, włoski zaczynają wypadać. Roztocze niszczy keratynocyty, które odpowiadają za wytrzymałość rzęs.
• Głównym objawem choroby jest zaczerwienienie powiek, spowodowane rozszerzeniem tętniczek na skutek stanu zapalnego. Zaczerwienienie jest reakcją ochronną, która ma na celu umożliwienie dopływu tlenu i odżywiania, a ucieczkę toksyn.
• Gruczoły w okolicach oczu zaczynają produkować zwiększoną ilość wydzieliny. Proces ten prowokuje stan zapalny. Sytuację pogarsza toksyczne i alergiczne działanie produktów pasożytów na spojówkę i rogówkę.

Nie ma możliwości stwierdzenia obecności choroby w warunkach domowych. Często jest mylona z innymi schorzeniami skóry. Ostateczne rozpoznanie można postawić pobierając materiał do badania i mikroskopii.

Pacjent musi poddać się siedem dni przed badaniem w kierunku demodekozy:

• stosowanie kosmetyków dekoracyjnych;
• Mycie z użyciem produktów alkalicznych;
• stosowanie kremów.

Roztocze Demodex może wnikać głęboko, dlatego podczas procesu skrobania pobiera się tkanki do badania

Jeśli to przygotowanie nie zostanie wykonane, można uzyskać zniekształcone wyniki. Ponadto roztocza są mniej aktywne rano, kiedy wykonuje się test na demodekozę. Dlatego ważne jest kilkukrotne pobranie zeskrobin, aby uzyskać wiarygodne dane.

Badanie przeprowadzane jest w kilku miejscach. Obecność pasożyta stwierdza się poprzez mikroskopowe badanie materiału przez kilka minut. Istnieje kilka sposobów pobierania tkanek.

• Skrobanie wykonuje się skalpelem na zmienionej chorobowo skórze. Możliwe jest również wydobycie zawartości zaskórnika za pomocą specjalnego narzędzia. Materiał jest umieszczony na szkle.
• W badaniu rzęs z każdego oka pobiera się osiem rzęs (4 z góry i z dołu). Badane są na szklance po dodaniu gliceryny, benzyny lub parafiny.
• Taśmę można stosować na skórę przed pójściem spać. Rano próbka jest umieszczana między szybami i badana pod mikroskopem.

Lekarz może postawić diagnozę, jeśli na centymetr kwadratowy przypada więcej niż pięć kleszczy.

Co robić, gdy już zachoruję?

Po demodekozie pacjent musi stosować się do zaleceń lekarza. Pacjent powinien być monitorowany przez dermatologa podczas wszystkich etapów leczenia. Za monitorowanie postaci skórnej odpowiada dermatolog, a za postać oczną - okulista.

Lekarz przepisuje leczenie demodekozy za pomocą podstawowych leków. Powinni:

• zwalczać aktywność roztoczy;
• zdezynfekować skórę;
• wyeliminować proces zapalny;
• normalizuje poziom sebum.

Jednym z takich zabiegów jest Demoten żel na demodechozę. Terapia prowadzona jest przez okres kilku miesięcy. Dodatkowo przepisywane są leki immunostymulujące, które pomagają organizmowi radzić sobie z chorobą.

Terapia w przypadku demodekozy jest bardzo długa

Kluczowe zalecenia

Podczas leczenia choroby należy przestrzegać kilku zaleceń. Pozwolą one ograniczyć aktywność kleszczy.

• Skóry nie należy wycierać zwykłym ręcznikiem, ale jednorazowymi ściereczkami.
• Rzeczy osobiste powinny być prane przynajmniej raz na dwa dni.
• Pościel powinna być zmieniana codziennie.
• Okulary, pęseta i sprzęt kosmetyczny muszą być zawsze zdezynfekowane.
• Spać na syntetycznych poduszkach.
• Kobiety powinny powstrzymać się od używania jakichkolwiek kosmetyków.
• Ważne jest, aby udać się do lecznicy ze zwierzętami domowymi w celu wykrycia demodekozy.

Dieta w przypadku choroby

Szczególną rolę w leczeniu choroby odgrywa odpowiednia dieta. Dieta przy demodekozie pomaga zapobiec przedostaniu się roztoczy do innych obszarów ciała i szybciej je zniszczyć. Pacjent musi wprowadzić roztocza do swojej diety:

• owoce i warzywa;
• produkty mleczne;
• chude mięso i ryby;
• zboża i uprawy zbożowe.

Dieta pomoże organizmowi szybciej wrócić do zdrowia

Ważne jest, aby uzyskać rutynę picia w prawo, aby pomóc pasożytowi wydostać się z ciała. Jedzenie powinno być spożywane w małych porcjach, ale częściej.

Pacjenci podczas diety na demodicozę powinni całkowicie unikać owoców cytrusowych, miodu, słodyczy, potraw wędzonych i pikantnych.

Dobra dieta pomaga unormować pracę jelit. W efekcie demodex zostaje zabity.

Nie zawsze jest możliwe całkowite wyeliminowanie roztocza. Jednak dzięki odpowiedniemu leczeniu można na długo wyeliminować jego aktywność.