Pokrzywka dermograficzna

Alergia może objawiać się w różny sposób. Najczęstszym z nich jest powstawanie wysypki na powierzchni skóry.

Wiele czynników może powodować rozległe pęcherze i zaczerwienienia. Jeśli dochodzi do mechanicznego oddziaływania na skórę, rozwija się pokrzywka dermograficzna, potocznie błędnie nazywana pokrzywką demograficzną. Ma kilka charakterystycznych objawów, więc łatwo postawić diagnozę.

Charakterystyka i cechy charakterystyczne choroby

Jeśli skóra zostanie podrażniona przez jakikolwiek czynnik mechaniczny, rozwija się pokrzywka dermograficzna. Mimo oczywistych objawów nie jest zaraźliwa i nie można się nią zarazić od innych.

Rozwój patologii nie jest trudny do wykrycia. W miejscu kontaktu skóry z substancją drażniącą obserwuje się wysypkę i pęcherze. W tym przypadku, jak widać na zdjęciu, wysypka powtarza kierunek działania.

Pokrzywka dermograficzna pozostawia na skórze ślady, których kierunek podąża za wektorem czynnika drażniącego

Wyróżnia się kilka postaci pokrzywki:

• biały dermografizm;
• dermografizm typu czerwonego;
• forma pęcherzykowa;
• dermografizm zależny od zimna.

Objawy choroby mogą pojawić się, gdy skóra jest podrażniona. Przyczyną jest wówczas pokrzywka alergiczna. W postaci idiopatycznej przyczyna może pozostać niewykryta. Lekarze często przypisują ją chorobom somatycznym.

Mimo gwałtowności objawów, choroba jest uleczalna. Skóra regeneruje się po wyeliminowaniu szkodliwego czynnika.

Wysypki często pojawiają się w miejscach, które mają kontakt z odzieżą wykonaną z grubych tkanin

Pokrzywka dermatogenna uważana jest za jedną z najczęstszych postaci reakcji alergicznej. Na jego wystąpienie podatnych jest około 60% osób na całym świecie. Objawy mogą wystąpić w przypadku narażenia skóry:

• tarcie lub nacisk;
• ciepło;
• zimna;
• promienie słoneczne;
• wody.

Miejsce kontaktu jest wyraźnie wyznaczone. Prezentuje się jako zaczerwienienie, blizny i wysypka.

Dlaczego występuje pokrzywka?

Przyczyny wysypki dermograficznej mogą być różne. Wspólne czynniki to tarcie, nacisk lub inne mechaniczne oddziaływanie na skórę. Objawy mogą pojawić się również w przypadku narażenia skóry na kontakt z ciepłymi lub zimnymi przedmiotami, słońcem i wodą.

Lekarze twierdzą, że pokrzywka najczęściej rozwija się przy noszeniu ubrań z szorstkimi szwami. Jeśli ściśle przylegają do skóry, istnieje duże prawdopodobieństwo powstania otarć. Podobne działanie mają paski do torebek.

Częstym objawem jest silny świąd skóry

Zwiększone tarcie wynikające z kąpieli z flanelą lub używania ręcznika po kąpieli również może prowadzić do rozwoju choroby. Osoby, które drapią powierzchnię skóry, która została zraniona przez owady, ubranie lub słońce, również mogą zachorować.

Nie u każdego mogą wystąpić objawy choroby. W większości przypadków chorują osoby z pokrzywką:

• predyspozycje dziedziczne;
• nadwrażliwość skóry;
• obniżonej obrony immunologicznej organizmu;
• dysbakterioza jelitowa;
• infestacja robaków;
• przewlekłe i ostre choroby zakaźne.

Leki i stres mogą również przyczynić się do pojawienia się tego stanu.

Symptomy

Gdy skóra jest mechanicznie podrażniona, w warstwie naskórka wytwarzana jest histamina. W tym momencie na powierzchni narażonej skóry pojawiają się pierwsze objawy. Do głównych objawów należy natychmiastowe zaczerwienienie i powstanie wysypki.

Na skórze człowieka tworzą się wydłużone pęcherze. Są one liniowe i podążają za wektorem negatywnego wpływu na skórę.
Wysypce towarzyszy intensywny świąd i pieczenie. Osoba może drapać skórę, powodując rozprzestrzenianie się pęcherzy.

Wysypka może ustąpić samoistnie po uniknięciu kontaktu z substancją drażniącą

Reakcja na skórze może być dwojakiego rodzaju. W pierwszym przypadku jest to natychmiastowe. Objawy pojawiają się zaraz po uciśnięciu lub potarciu skóry.

W drugim przypadku mamy do czynienia z reakcją typu opóźnionego. Objawy pojawiają się po kilku godzinach od wywarcia wpływu.

Jeśli osoba jest zestresowana, objawy mogą rozwinąć się w większym stopniu. W tym przypadku konieczna będzie bardziej długotrwała terapia.

Środki diagnostyczne

Aby postawić diagnozę, pacjent powinien zgłosić się do dermatologa, alergologa lub immunologa. Będą mogli łatwo rozpoznać chorobę na podstawie wyglądu zmiany. Aby uzyskać wywiad medyczny, pacjent będzie musiał opowiedzieć o czasie wystąpienia pierwszych objawów, częstotliwości występowania wysypki oraz warunkach pracy. Warto też przypomnieć sobie, jakie pokarmy były spożywane w ostatnim czasie, czy przyjmowane były leki i czy wystąpiły jakieś choroby.

Aby postawić diagnozę, lekarz ocenia skórę i wykonuje testy na obecność alergenu

Aby zidentyfikować alergen, konieczne będzie przeprowadzenie poważniejszego badania. Lekarz musi najpierw zbadać skórę, aby wykluczyć inne choroby. Konieczne jest również badanie palpacyjne węzłów chłonnych.

Kolejnym etapem są badania laboratoryjne. Osoba ta będzie musiała przystąpić do testu:

• ogólne badanie krwi;
• badanie moczu;
• cal;
• badanie krwi w celu określenia poziomu wskaźnika sedymentacji;
• komórki skóry do biopsji;
• próby wątrobowe.

Alergen wykrywany jest poprzez wykonanie testów skórnych. Powierzchnia skóry jest narażona na działanie różnych czynników drażniących.

Pod kontrolą dermografu wywiera się wpływ za pomocą tępego przedmiotu. Po pewnym czasie lekarz ocenia stan prążków skórnych.

W przypadku podejrzenia pokrzywki uciskowej zawiesza się na 20 minut ciężar o wadze około siedmiu kilogramów. Jest on przymocowany do okolicy biodra lub barku.

Skóra może być wystawiona na działanie promieniowania ultrafioletowego, ciepłego (45-48°C) przedmiotu lub kawałka lodu. Powszechne jest również stosowanie testów aplikacyjnych, w których na powierzchnię nanoszone są różne alergeny.

Środki zewnętrzne pomagają złagodzić objawy choroby

Dodatkowo może być konieczna konsultacja ze specjalistami. Muszą odróżnić pokrzywkę od innych chorób. Na przykład gastroenterolog wykluczy zapalenie błony śluzowej żołądka, a parazytolog - zarażenie helmintami. Endokrynolog powinien ocenić stan i funkcję tarczycy, a także poziom cukru we krwi. Immunolog ogólnie sprawdza obronę immunologiczną organizmu.

Po postawieniu dokładnej diagnozy pokrzywkę można leczyć. Postać dermograficzna jest łatwa do leczenia.

Leczenie choroby

Leczenie pokrzywki dermograficznej jest rzadko wymagane. Przecież objawy mogą ustąpić same po wyeliminowaniu negatywnego wpływu na skórę. Jednak w przypadku rozwinięcia się ciężkiej postaci wymagane jest specjalne leczenie.

Pierwsza pomoc

Niektórzy pacjenci są przerażeni pojawieniem się widocznych oznak nieprawidłowości skórnych. Dlatego nie wiedzą, co zrobić w takiej sytuacji.

Ważne jest, aby całkowicie unikać mechanicznego działania na skórę. Jednocześnie należy podać pojedynczą dawkę leku przeciwhistaminowego, takiego jak Suprastin lub Tavegil.

Przy pierwszych objawach pokrzywki należy przyjąć lek przeciwhistaminowy

Aby złagodzić swędzenie skóry, można zastosować zimno na dotkniętą skórę. Kilka kostek zawija się w serwetkę, aby złagodzić swędzenie. Ważne jest, aby pacjent nie był uczulony na zimno. Przeciwzapalnie działa też odwar z rumianku (dwie saszetki na szklankę wody), w którym moczy się gazę.

Produkty lecznicze

Blokery antyhistaminowe H1 są przepisywane w celu zablokowania produkcji histaminy w organizmie. Łagodzą one główne objawy choroby, po których pacjenci odczuwają ulgę. Jednak blizny, bliznowce i pęcherze mogą pozostać na skórze przez kilka miesięcy.

Do jednych z najskuteczniejszych leków w tej dziedzinie należą:

• Cetirizine;
• Zyrtec;
• Clarinex;
• Benadryl.

Psilo-balsam zawiera difenhydraminę, która zwalcza świąd skóry i stany zapalne

Jeśli te leki nie działają, należy zastosować H2-blokery. Należą do nich Zantac, Tagamet i Bricanil.

Dodatkowo pacjentowi mogą zostać przepisane inne terapie. Jeśli organizm jest oporny na leki przeciwhistaminowe, można przyjąć doustne sterydy, takie jak Prednisolone. Poprawie może ulec naświetlanie promieniami ultrafioletowymi. Konieczne będzie przyjmowanie leków uspokajających i antydepresyjnych, jeśli choroba rozwinie się w wyniku stresu.

Wskazane jest stosowanie również zewnętrznie. Wyeliminują one swędzenie, podrażnienia i zaczerwienienia. Warto zwrócić na to uwagę:

• Żel fenylowy;
• Nezulin;
• Drapolene;
• żele z aloesem w składzie.

Możesz pić 200 ml soku z marchwi dziennie, aby przywrócić swoją kondycję

Terapia ludowa

W leczeniu objawów choroby konieczne będzie stosowanie środków ludowych. Czasami są one bardziej skuteczne niż tradycyjne środki w leczeniu objawów pokrzywki.

• Łyżeczkę sukcesji zalać 200 ml wody. Po namoczeniu napar można przyjmować przez cały dzień zamiast herbaty.
• Zalecany jest wywar z pokrzywy (jedna łyżeczka na szklankę wrzątku) z dodatkiem soku z cytryny (jedna łyżeczka). Należy go pić rano i wieczorem.
• Za skuteczny uważa się sok z marchwi i buraków. Nie można spożywać więcej niż 200 ml dziennie.
• Sok z selera może pomóc w objawach. Do pięciu razy dziennie można przyjmować łyżeczkę. Zaleca się również wklepywanie go na blizny i bliznowce.
• Za pomocny uważa się odwar z wodorostów. Łyżeczkę zalewa się szklanką wrzącej wody i parzy przez pół godziny.

Pokrzywka dermatologiczna może być łatwo leczona poprzez eliminację szkodliwego wpływu na skórę. Ale jeśli jest to spowodowane wewnętrznymi nieprawidłowościami, będzie trudniejsze do leczenia.