Grzyb na twarzy

Grzybica twarzy pojawia się u ludzi dość często. Trudno jest nie zauważyć objawów. Skóra dotknięta jest w postaci ogniskowej. Jeśli środki nie zostaną podjęte w odpowiednim czasie, mogą powstać głębokie owrzodzenia, które nie goją się przez długi czas.

Zmiany grzybicze nie zawsze są łatwe do opanowania. Wymaga ona dość poważnego leczenia. Konieczna jest zatem konsultacja z dermatologiem.

Charakterystyka choroby

Na skórze człowieka żyje duża liczba oportunistycznych mikroorganizmów. Nie są niebezpieczne, gdy są w stanie spoczynku.

Gdy powstają sprzyjające czynniki, następuje aktywne namnażanie się szkodliwych bakterii. W efekcie na skórze danej osoby pojawiają się charakterystyczne plamy.

Objawy infekcji grzybiczej widoczne są na skórze w postaci oczywistych nieprawidłowości. Jeśli stan się pogarsza, pojawia się silny świąd i łuszczenie się skóry. Na skórze mogą być również widoczne czerwone plamy.

Czerwone plamy grzybicze pojawiają się w wyniku zmniejszonej obrony immunologicznej organizmu

Na twarzy tworzą się wysypki, które są niecharakterystyczne dla innych chorób skóry. Mogą one występować w postaci szczelin lub owrzodzeń. W miejscu dotkniętym chorobą występuje niewielki wzrost temperatury ciała.

Grzybica na twarzy dziecka rozwija się znacznie częściej niż u dorosłych. Wynika to z faktu, że układ odpornościowy nie jest w pełni rozwinięty w młodym wieku. Dlatego do grzybicy dochodzi, gdy dziecko ma kontakt z osobą chorą i nie przestrzega zasad higieny osobistej.

Objawy choroby są bardziej widoczne u dzieci. Oprócz głównych objawów pojawia się sucha skóra i płyn z zainfekowanych zmian. W miejscu zaatakowanym przez grzyba tworzy się szarawy nalot.

Przyczyny

Grzybica twarzy powstaje, gdy do organizmu dostaną się bakterie chorobotwórcze. Dostają się do tkanek przez zadrapania i mikroskopijne pęknięcia. Mikroorganizmy atakują wtedy głębsze warstwy i wprowadzają grzyba do komórek naskórka.

Procesy te nie pozostają niezauważone przez skórę. Pojawia się zaczerwienienie, suchość i łuszczenie się skóry. W efekcie skóra zaczyna swędzieć.

Rozwój choroby można rozpoznać na podstawie głównych charakterystycznych objawów

Lekarze identyfikują kilka czynników, które mogą wywołać rozwój infekcji twarzy. Należą do nich:

• cukrzyca;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
• patologiczny stan naczyń krwionośnych;
• spadek odporności organizmu;
• zwiększone pocenie się na powierzchni skóry;
• zmiany hormonalne;
• nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej.

Rodzaje zmian skórnych

Objawy choroby różnią się w zależności od tego, jaka forma patologii rozwija się u danej osoby. Aby ustalić dokładną diagnozę, lekarz musi przeprowadzić pełne badanie i wykonać testy, które pozwolą określić rodzaj mikroorganizmu.

Istnieje kilka mikroorganizmów, które mogą prowokować zaburzenia:

• Trichophytosis to grzybica. Wywoływana jest przez grzyba Trichophyton. Gdy wdziera się do tkanek, na skórze tworzą się jasnoczerwone plamy. Jeśli jest zainfekowany, skóra będzie się łuszczyć i pojawią się liczne guzki.
• Grzybica drożdżowa wywołuje gonty, czyli wątrobowce, które są spowodowane przez grzyby drożdżowe. Kiedy dotyka skóry, powoduje różowe plamy, które koalescencyjnie tworzą pojedynczą zmianę.
• Łojotokowe zapalenie skóry rozwija się w miejscach, w których gromadzi się najwięcej sebum. W ciężkich przypadkach tworzą się skorupy krwotoczne. Infekcja powoduje silny świąd.
• Rubromykoza może tworzyć się na skórze. Charakteryzuje się dużymi czerwonymi plamami z grudkowymi wałeczkami w okolicy.
• Mikrosporium powstaje, gdy grzyb Microsporum zaatakuje skórę. Na skórze pojawiają się czerwone plamy, liczne pęcherze i wałeczki.
• Kandydoza charakteryzuje się narażeniem na działanie grzyba o nazwie Candida. Patogen atakuje nie tylko skórę, ale również błony śluzowe. Pęcherze mogą pękać i łączyć się w jedną zmianę.

Objawy odnotowuje się w miejscach najbardziej sprzyjających rozwojowi grzyba

Leczenie

Dermatolog musi zdecydować, jak leczyć grzybicę twarzy. Leczenie musi polegać na wyeliminowaniu szkodliwego organizmu w miejscu dotkniętym chorobą.

Drugim krokiem jest wyeliminowanie czynników, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania się bakterii. Pacjentowi przepisano więc ogólnoustrojowe i miejscowe leki przeciwgrzybicze. Schemat leczenia ustalany jest indywidualnie w zależności od rodzaju skóry pacjenta.

Ogólne środki przeciwgrzybicze są silnie toksyczne. Dlatego powinny być przepisywane tylko pod nadzorem lekarza. Dodatkowo stosuje się maści, które działają bezpośrednio na zmienioną chorobowo skórę.

Wymaga zwiększenia odporności organizmu na patogenną mikroflorę

Ważne jest, aby podczas leczenia choroby wzmocnić obronę immunologiczną. W tym przypadku będzie to konieczne:

• radzić sobie z przewlekłymi patologiami;
• Utrzymuj dobry harmonogram snu i prowadź zdrowy tryb życia;
• jeść zgodnie z zaleceniami lekarza;
• weź kurs witamin i probiotyków.

Leki ogólne

Grzybicę twarzy leczy się kombinacją środków zaradczych. Należą do nich:

• multiwitaminy;
• leki przeciwhistaminowe;
• środki ogólnoustrojowe o działaniu zbiegowym;
• zewnętrzne preparaty przeciwgrzybicze;
• enzymy i probiotyki.

Leki ogólnoustrojowe działają na miejsce zapalenia. Gromadzą się one w tym miejscu i pozbywają się organizmu z infekcji grzybiczej. Na ten efekt najczęściej przepisywane są Lamisil i Nizoral.

Lek Nizoral zawiera ketokonazol. Zwalcza drożdże, zimnicę i inne rodzaje grzybów. Leczenie prowadzi się przez co najmniej dwa tygodnie. Dawka dobowa wynosi 200 mg.

Lamisil jest produkowany na bazie terbinafiny. Uniemożliwia syntezę mikroorganizmu, co prowadzi do jego śmierci. Ze względu na szeroki zakres działania, nadaje się do wszystkich rodzajów zmian chorobowych.

Oprócz leczenia miejscowego wymagane jest działanie ogólnoustrojowe na źródło zaburzeń

Osoby dorosłe powinny przyjmować 250 mg na dobę przez dwa do czterech tygodni, jeśli są dotknięte grzybicą i dwa miesiące, jeśli rozwinie się inna postać. Jeśli dawkowanie nie będzie przestrzegane, pacjent będzie cierpiał na bóle głowy, zaburzenia odpływu żółci, bóle stawów i niestrawność.

Maści i kremy

Leki miejscowe są niezwykle potrzebne w leczeniu infekcji. Eliminują proces zapalny i zwalczają szkodliwe mikroorganizmy. Następujące leki mogą być przepisane na długi czas.

• Mikonazol może pomóc w różnych rodzajach zakażeń. Wciera się go w zmienione chorobowo miejsce dwa razy dziennie przez miesiąc. W większości przypadków maść nie powoduje żadnych skutków ubocznych.
• Clotrimazol jest stosowany w celu wyeliminowania choroby twarzy. Stosuje się go trzy razy dziennie przez trzy tygodnie. Nie należy stosować maści w przypadku uczulenia na składniki, aby uniknąć pieczenia, swędzenia, obrzęku i zaczerwienienia.
• Travogen krem zatrzymuje rozwój grzybicy. Stosuje się go raz dziennie przez trzy tygodnie. Reakcje uboczne występują bardzo rzadko.
• Grzyba zabija Mycocet. Krem należy nakładać na skórę raz dziennie przez cztery tygodnie.
• Ecodaxa jest przepisywana na grzybicę i mieszane zmiany skórne z udziałem grzybów i bakterii. Należy go stosować dwa razy dziennie. Leczenie podaje się przez miesiąc.

Maść klotrimazolowa jest przepisywana na różne rodzaje zakażeń grzybiczych

Środki ludowe

Medycyna tradycyjna może pomóc w uzupełnieniu działania leków. Wywary ziołowe i naturalne preparaty powinny być stosowane w porozumieniu z lekarzem.

Do jednych z najbardziej skutecznych leków należą:

• maść na bazie czosnku i masła, którą nakłada się na skórę na pół godziny;
• woda z miodem (jedna łyżeczka na 100 mg płynu) stosowana w leczeniu miejsc dotkniętych chorobą trzy razy dziennie;
• sok z cytryny, który można wcierać w skórę trzy razy dziennie.

Leczenie mikroorganizmów grzybiczych musi być kompleksowe. Tylko w ten sposób można uniknąć nawrotu wysypki na twarzy. W przeciwnym razie bakterie chorobotwórcze ponownie rozprzestrzenią się po powierzchni skóry.