Chemiczne oparzenia skóry i ich leczenie

Do uszkodzeń skóry może dojść na skutek różnych czynników. Szczególnie agresywne są oparzenia chemiczne skóry. Może być spowodowana przez substancje chemiczne i produkty na ich bazie.

Jeśli oparzenie jest łagodne, można sobie z nim poradzić samemu. W cięższych sytuacjach potrzebna jest pomoc doraźna i wizyta u lekarza. Ważne jest, aby wiedzieć, co zrobić, jeśli masz każdy stopień oparzenia.

Charakterystyka i przyczyny oparzeń

Oparzenia chemiczne występują, gdy agresywne substancje uszkadzają powierzchnię skóry. Często jest ona spowodowana ekspozycją:

• kwasy (siarkowy, azotowy, fluorowodorowy);
• alkalia;
• fosfor;
• parafina;
• bitum;
• benzyna.

Długotrwała ekspozycja elementów na skórę powoduje jej uszkodzenie. Stopień uszkodzenia zależy od stężenia szkodliwej substancji i czasu, przez jaki pozostaje ona na powierzchni skóry. Nawet roztwory o niskim stężeniu mogą spowodować oparzenia, jeśli nie zostaną w porę zauważone.

Oparzenia są spowodowane narażeniem na działanie różnych agresywnych substancji chemicznych

Po zetknięciu się substancji ze skórą powstaje reakcja chemiczna. Powoduje zniszczenie struktur białkowych skóry, a także fosfolipidów błonowych. W tym przypadku na powierzchni pojawiają się rany i dochodzi do procesu zapalnego.

Symptomatologia zmiany

Chimojog może tworzyć się na różnych częściach ciała. Skóra na dłoniach jest najczęściej dotkniętym obszarem, ponieważ ma bezpośredni kontakt z substancjami.

Błony śluzowe i skóra twarzy, która jest szczególnie wrażliwa, mogą ulec uszkodzeniu w przypadku nieostrożnego obchodzenia się z roztworami i preparatami. W tym obszarze zmiany są szczególnie wyraźne i dotkliwe.

Kobiety mogą doznać poparzeń skóry głowy w wyniku farbowania włosów. Jest to spowodowane długotrwałym kontaktem barwnika ze skórą, a także niewłaściwie dobranymi stężeniami barwnika i utleniacza.

Stopień oparzenia jest oceniany przez lekarza

Istnieje kilka stopni uszkodzenia skóry spowodowanych ekspozycją na chemikalia.

• Pierwszy stopień wyraża się przekrwieniem, pieczeniem i bolesnością w miejscu kontaktu. Tkanki mogą również puchnąć lub być obrzęknięte.
• W drugim etapie mamy do czynienia ze zmianą głęboką. Wraz z zaczerwienieniem tworzą się pęcherze, które mają płynną inkluzję.
• W trzecim etapie pojawiają się pęcherze z mętną lub krwawą zawartością w środku. Skóra traci wrażliwość.
• Najcięższym stopniem jest stopień czwarty. Dotyka wszystkich głębszych warstw skóry, mięśni, tkanki łącznej i części kości.

W miejscu dotkniętym chorobą stopniowo tworzy się skorupa lub blaszka. Jeśli ekspozycja była alkaliczna, jej kolor jest biały. Zasady mogą wnikać głęboko w skórę, powodując niebezpieczne powikłania.

Kwas siarkowy powoduje, że skóra staje się biała, a następnie szara. Kwas azotowy przyczynia się do zabarwienia nabłonka na żółto lub zielono. Żółtawy odcień charakteryzuje również ekspozycję na kwas solny.

Rozległość zmiany nie jest określana bezpośrednio po spożyciu. Charakter można ocenić po kilku dniach, gdy powstanie ropne zapalenie. Należy również wziąć pod uwagę powierzchnię spalanego obszaru.

Pierwsza pomoc przy oparzeniu

Jeśli dojdzie do oparzenia chemicznego, ważne jest, aby udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu. Konieczne jest wyeliminowanie kontaktu z substancją drażniącą.

• Trzeba nie tylko wyeliminować samą substancję, ale także usunąć odzież i biżuterię, które miały kontakt z substancją chemiczną.
• Spłukiwać dotknięte miejsce pod bieżącą wodą przez 20 minut. Jeśli działania zostaną podjęte później, czas płukania wydłuża się do 40 minut.
• Jeśli puder dostał się na skórę, strzepnij go, a następnie spłucz powierzchnię.
• Oparzenia kwasem można zneutralizować łagodnym roztworem sody oczyszczonej lub mydła. Jeśli doszło do oparzeń alkalicznych, potraktować to miejsce łagodnie stężoną wodą z octem. Do leczenia uszkodzeń wapiennych można stosować roztwór cukru (20%).
• Skóra może być zabandażowana. Nie należy wywierać zbyt dużego nacisku na dotkniętą tkankę.

Substancję należy natychmiast zmyć z dotkniętego obszaru

Postępowanie w przypadku urazu spowodowanego oparzeniem

Po udzieleniu pierwszej pomocy należy zgłosić się do lekarza. On lub ona powie Ci, jak leczyć chemiczne oparzenie skóry w zależności od ciężkości oparzenia. Leczenie może odbywać się za pomocą leków, fizjoterapii i medycyny ludowej.

Terapia lekowa

Leczenie chemicznych oparzeń skóry prowadzone jest zarówno w szpitalu, jak i w domu przez samego pacjenta. Każda opcja jest ustalana przez lekarza na podstawie badania powierzchni skóry i oceny stanu pacjenta.

Terapia jest możliwa przy zastosowaniu różnych leków, które pomagają zlikwidować objawy oparzenia.

• W miejscu rany można zastosować kwas borowy (3%). Bezpośrednią jamę rany przemywa się nadtlenkiem wodoru (3%), chlorheksydyną, myrmistyną, lawaseptem. Pomagają w uszkodzeniach bakteryjnych skóry i szybszej naprawie tkanek.
• Dekspantenol stosuje się w celu likwidacji stanów zapalnych. Dzięki niej komórki szybciej się regenerują.
• Leki zawierające oleje roślinne oraz witaminy A, B i E mają właściwości lecznicze.
• Po zastosowaniu leku Mephenat pojawia się efekt przeciwbólowy. Lek likwiduje również stan zapalny.
• Olazol, Levosin, Dioxysol stosowane są do leczenia ran i poprawy stanu skóry.
• Jeśli występuje stan zapalny skóry i błon śluzowych, przepisuje się Actovegin.

Chemiczne maści na oparzenia mogą być stosowane w przypadku oparzeń drugiego stopnia. Mają one różne skutki. Dlatego powinien je przepisywać tylko lekarz.

Ranę można opatrzyć roztworami antyseptycznymi

Terapia antybakteryjna, zapobiegająca ropnym uszkodzeniom skóry, prowadzona jest za pomocą

• Emulsja syntomycyny.
• Furacilin maść.
• Gentamicin maść.

Wykluczają one możliwość wystąpienia powikłań.

Ponadto, aby pomóc w szybkim gojeniu się ran, mogą być przepisane następujące elementy:

• Dermazine;
• Levomicol;
• Sudocrem;
• Pantenol;
• Alphogene.

Trzy ostatnie to preparaty ziołowe. Łagodzą ból, eliminują uszkodzenia mikrobiologiczne i leczą rany.

Dexpanthenol radzi sobie ze skutkami oparzeń

Środki ludowe

Medycyna ludowa może pomóc w szybkim uporaniu się ze skutkami oparzeń chemicznych i odbudowie skóry. Istnieje wiele przepisów, które opierają się na wykorzystaniu olejów roślinnych, warzyw, ziół i roślin.

• Na zmienioną chorobowo skórę można stosować okłady z oleju lnianego i posiekanej gotowanej cebuli. Opatrunek powinien być zmieniany dwa razy dziennie.
• W celu złagodzenia bólu stosuje się świeży liść kapusty. Należy go umyć i przyłożyć do zmienionego chorobowo miejsca za pomocą gazika.
• Pomocne mogą być świeże ziemniaki starte na tarce. Stosuj go kilka razy dziennie i pozostaw na noc.
• Zastosuj na skórę mieszaninę skrobi i sody oczyszczonej w proporcji 1:1, aby zapobiec powstawaniu pęcherzy.
• Na skórę można nałożyć kompozycję na bazie oleju słonecznikowego (300 ml) i dziurawca (100 g). Kompozycja jest gotowana przez pół godziny, a następnie po schłodzeniu nakładana na skórę.
• Oleje jodłowy i rokitnikowy mają właściwości regenerujące. Namoczyć gazę w kompozycji i nałożyć ją na skórę. Opatrunek należy zmieniać 2-3 razy dziennie.
• Odwar z roślin i warzyw leczniczych poprawia stan skóry. Do pojemnika włożyć obraną i pokrojoną cebulę, korzeń czarnego bzu (2-3 łyżki), starte buraki, płatki róży ogrodowej (100 g) i szczyptę kwiatów rumianku. Zalać kompozycję wodą (1 litr) i gotować przez 15-20 minut. Powstały środek stosuje się jako roztwór do balsamów.

Olej lniany naprawia uszkodzenia

Fizjoterapia

Gdy rany zaczynają się goić, można zastosować fizjoterapię. Jest to konieczne, aby pobudzić tkanki do samodzielnej naprawy. Zabieg pomaga również unormować przepływ krwi, wyeliminować uszkodzenia mikrobiologiczne i wzmocnić obronę immunologiczną organizmu.

Stosuje się regenerację skóry po oparzeniach chemicznych:

• fale podczerwone;
• promieniowanie ultrafioletowe;
• ultradźwięki.

Fizjoterapia może pomóc w odbudowie skóry

Konsekwencje i zapobieganie

Aby skóra szybciej się zregenerowała, należy ją chronić przed wszelkimi ekspozycjami. Oparzenia chemiczne powodują poważne upośledzenie funkcji regeneracyjnej, zwłaszcza gdy dotknięte są głębokie warstwy. W związku z tym tkanka znacznie dłużej się goi.

Oprócz negatywnych zmian powierzchownych, w wyniku oparzenia chemicznego dochodzi do upośledzenia zdolności motorycznych i wydalniczych skóry. Dlatego należy jak najwcześniej rozpocząć eliminację kontaktu z czynnikiem drażniącym i leczenie.

Aby zapobiec poparzeniom, należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas pracy ze związkami chemicznymi. Jeśli praca wiąże się z substancjami niebezpiecznymi, należy używać specjalnej odzieży, obuwia, masek i gogli.

W domu również należy zachować szczególną ostrożność. Przed użyciem produktów na bazie chemicznej należy dokładnie przeczytać instrukcję. Podczas stosowania preparatów należy nosić rękawice. Wtedy można uniknąć poparzeń chemicznych.