Pokrzywka z zimna

Alergie to patologia, która jest znana wielu osobom. Objawia się nadwrażliwością organizmu na pewne substancje lub czynniki środowiskowe. Może objawiać się pokrzywką, wysypką skórną, zapaleniem krtani, zapaleniem zatok szczękowych, zapaleniem spojówek itp. Rzadkim przypadkiem jest alergia na temperaturę, która objawia się pokrzywką. W ten sposób organizm reaguje na zimne lub gorące powietrze. Pokrzywka z zimna jest znacznie częstsza.

Przyczyny procesu patologicznego

Wysypka na ciele pojawia się jako reakcja receptorów skóry na spadek temperatury otoczenia. Pokrzywka może pojawić się również w okresach upałów, gdy spożywane są lody lub zimne napoje. Objaw może być widoczny na plaży. Pęcherze pojawią się na skórze w miejscu, gdzie założono mokry kostium kąpielowy lub kąpielówki.

Dokładne przyczyny pokrzywki z zimna nie zostały jeszcze poznane. Eksperci uważają jednak, że w grupie ryzyka znajdują się pacjenci z niedoborami odporności. Choroby pasożytnicze mogą inicjować rozwój patologii alergicznej. Zarażenia robakami są często wykrywane u pacjentów, którzy szukają pomocy. Przewlekłe infekcje również mogą wywołać pokrzywkę zimną.

Wystawienie skóry na działanie niskich temperatur aktywuje produkcję komórek tucznych, które wytwarzają histaminę. Skutkuje to zwiększoną przepuszczalnością naczyń krwionośnych, obrzękami i pęcherzami.

Bardzo ważny jest czynnik dziedziczny. Jeśli ojciec lub matka są alergikami, ryzyko wystąpienia u dziecka pokrzywki zimnej wynosi aż 50%. Nie ma znaczenia, na jaki rodzaj alergii cierpią rodzice.

Klasyfikacja

Podobnie jak inne choroby, pokrzywka zimna ma swoje odmiany. Może rozwijać się ostro lub przewlekle. W pierwszym przypadku nieprzyjemne objawy rozwijają się nagle. Oprócz pęcherzy, pacjent zaczyna odczuwać silny świąd i ogólne pogorszenie samopoczucia. Początkowo wysypka pojawia się na odsłoniętych obszarach skóry (twarz i ręce). Wysypka rozprzestrzenia się następnie na całe ciało. W przewlekłej postaci pokrzywki pacjent może czuć się normalnie. Jedynym zmartwieniem są sporadyczne pęcherze, które pojawiają się przy kontakcie z zimnym powietrzem.

Częstą postacią jest pokrzywka nawracająca z zimna. Jego osobliwością jest to, że nieprzyjemne objawy występują tylko w określonych porach roku (najczęściej jesienią lub zimą).

Jeśli nie zostanie szybko rozpoczęte leczenie przeciwhistaminowe, choroba przejdzie w stan przewlekły. Objawy zaczynają się pojawiać o każdej porze roku, niezależnie od temperatury panującej na zewnątrz.

Rzadziej występuje odruchowa postać pokrzywki. Pęcherze mogą pojawić się na każdej części naskórka, jeśli występuje ogólne ochłodzenie. Osobliwością patologii jest to, że pęcherze rozwijają się nie od kontaktu z zimnym powietrzem, ale od spadku temperatury ciała. Innymi słowy, patologia może ujawnić się także latem po długiej kąpieli w zbiorniku wodnym.

Najtrudniejszą formą jest genetyczna postać pokrzywki zimnej. Zwykle dotyczy całych rodzin. Sprawę komplikuje fakt, że wysypka może pojawić się dopiero po kilku godzinach od kontaktu z katarem. To znacznie utrudnia rozpoznanie choroby.

Symptomy

O ile schorzenie nie ma podłoża genetycznego, pokrzywkę z zimna można wykryć dość szybko. Charakterystyczne pęcherze zaczynają się tworzyć na powierzchni skóry natychmiast po kontakcie z zimnym powietrzem lub przedmiotem. Zaczynają swędzieć i nie ustępują do czasu leczenia lekiem przeciwhistaminowym. W początkowych stadiach pokrzywka lokalizuje się w miejscu kontaktu z zimnem. Na zdjęciu widać jak objawia się patologia. W miarę rozwoju procesu, objawy mogą rozprzestrzeniać się po całym organizmie. Ciężkie reakcje anafilaktyczne w alergii na zimno występują rzadko.

Ciężkiej postaci pokrzywki ostrej może towarzyszyć znaczne pogorszenie ogólnego samopoczucia. Pacjentka skarży się na ból głowy i kołatanie serca. Wiele osób myli ten stan z początkiem przeziębienia. Jednak gdy tylko chory się rozgrzeje, nieprzyjemne objawy ustępują.

Pokrzywka z zimna występuje częściej na odsłoniętych częściach ciała

W przewlekłej postaci pokrzywki zimnej nieprzyjemne objawy ulegają stonowaniu. Na odsłoniętej skórze mogą pojawić się małe pęcherzyki, jeśli nie jest zimno. Swędzenie jest zazwyczaj nieobecne.

Diagnoza

Dermatolog może łatwo postawić diagnozę na podstawie opisanych przez pacjenta dolegliwości. Nie jest to jednak wystarczające do przepisania odpowiedniego leczenia. Ważne jest poznanie przyczyny reakcji organizmu na zimno.

Obowiązkowe jest przeprowadzenie kompleksowego badania, obejmującego następujące techniki:

• Analiza ogólna moczu i krwi. Technika ta pozwala określić stan układu odpornościowego organizmu i wykryć procesy zapalne.
• Badanie stolca na obecność pasożytów jajowych.
• Biochemiczne badanie krwi.
• Badanie poziomu cukru we krwi. Chorzy na cukrzycę należą do grupy ryzyka.

W celu potwierdzenia diagnozy wykonuje się test zimna Duncana. Mały kawałek lodu umieszcza się na zgięciu łokcia i monitoruje się reakcję organizmu. Jeśli po 10-15 minutach nie rozwijają się żadne nieprzyjemne objawy, pokrzywka z zimna nie stanowi problemu. Inna technika polega na zanurzeniu dłoni w zimnej wodzie (poniżej 10 stopni). Brak świądu i zaczerwienienia po 5-10 minutach świadczy o negatywnym wyniku.

Pokrzywkę należy różnicować z innymi alergiami, ukąszeniami owadów, zapaleniem naczyń itp.

Badania krwi mogą pomóc w ustaleniu dokładnej przyczyny procesu patologicznego

Leczenie choroby

Kompleksowe podejście może pomóc w leczeniu zimnej pokrzywki. Niezbędna jest terapia lekowa z zastosowaniem leków przeciwhistaminowych. W leczeniu obrzęku i zaczerwienienia z łagodną pokrzywką można złagodzić je takimi lekami jak Tavegil, Diazolin, Claritin itp. Warto mieć na uwadze, że leki te mają również działanie uspokajające. Nie należy ich stosować, jeśli konieczne jest prowadzenie pojazdu lub innych skomplikowanych maszyn.

W cięższych przypadkach dodatkowo stosuje się maści przeciwzapalne, które pomagają szybciej złagodzić obrzęk, przekrwienie i świąd.

Nawracająca pokrzywka wymaga leczenia systemowego lekami immunosupresyjnymi i glikokortykosteroidami. Stopień wrażliwości na zimno może się znacznie różnić u poszczególnych pacjentów. Dlatego też samoleczenie jest surowo zabronione. Nawet członkom rodziny mogą być przepisywane różne leki. Tylko wykwalifikowany alergolog będzie w stanie określić właściwą terapię.

Alergolog przepisze odpowiednie leczenie

Medycyna tradycyjna

Wiele dekad temu nie istniały specyficzne leki przeciwhistaminowe. Jednak nawet w tamtych czasach ludzie musieli radzić sobie z alergiami. Z pomocą przyszły leki na alergię. Wiele przepisów można wykorzystać do dziś. Warto jednak wcześniej skonsultować się z lekarzem.

O metodzie opartej na stosowaniu leczniczych wywarów można usłyszeć wiele dobrych opinii. Przez pierwsze trzy dni należy pić herbatkę na bazie kopru włoskiego, przez kolejne trzy dni środek na bazie rumianku. Ostatnie trzy dni należy spędzić w odwarach z dziurawca. Wszelkie leki należy przyjmować w łyżce stołowej 30 minut przed głównym posiłkiem. Terapia ta pomaga poprawić mechanizmy obronne organizmu i zmniejszyć produkcję histaminy.

Pokrzywkę zimną można leczyć następującą mieszanką: liście melisy, kłącza waleriany, szyszki chmielu. Wszystkie składniki mieszamy w równych proporcjach (wystarczy po 20 g). Łyżkę stołową tej mieszanki zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i pozostawić do ostygnięcia. Powstały napar przecedzamy i spożywamy przed jedzeniem w ciągu dnia.

Napar z pokrzywy może pomóc wypłukać toksyny z organizmu

Napar z pokrzywy może pomóc w szybszej eliminacji toksyn w ciężkiej zimnej pokrzywce. Młodą roślinę zmielić razem z łodygą i umieścić w litrowym słoiku i zalać zimną wodą. Napar nie powinien być dotykany przez 12 godzin. Następnie należy go przecedzić i można go spożywać w dowolnej ilości. Pokrzywy pomagają odtruć organizm z alergenów i działają uspokajająco.

Świeży sok z aloesu może być użyty do szybkiego przywrócenia dotkniętych obszarów. Wszystko, co musisz zrobić, to nałożyć trochę świeżo wyciśniętego produktu bezpośrednio na obszar wysypki. Świadectwa pokazują, że pęcherze szybko znikają, nawet bez użycia leków antyhistaminowych. Pozbyć się swędzenia pozwoli woda z miodem (jedna łyżka stołowa produktu na litr przegotowanej wody). Jednakże, aby leczyć skórę tym lekiem jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy nie jesteś uczulony na miód.

Prewencja

Proste środki ostrożności mogą pomóc uniknąć nieprzyjemności związanych z alergią na zimno. W pierwszej kolejności należy zadbać o to, aby jak najlepiej chronić skórę przed niskimi temperaturami. Ubierz się odpowiednio do pogody. W zimie nie należy zaniedbywać rękawiczek i czapek. Preferowana jest odzież wykonana z naturalnych materiałów. Przed wyjściem na zewnątrz warto zabezpieczyć twarz specjalnym kremem.

Ubierając się odpowiednio do pogody unikniemy alergii na zimno

Należy również zadbać o dietę. Dieta musi być pożywna. Wskazane jest unikanie wszelkich fast foodów i przetworzonej żywności.

Z zimną pokrzywką można sobie poradzić poprzez hartowanie organizmu. Wskazane jest, aby latem zacząć używać chłodnej wody. Temperatura wody może być stopniowo zmniejszana.