Pokrzywka idiopatyczna

Pokrzywka jest jedną z najczęstszych postaci alergii dermatologicznej. W większości przypadków możliwe jest szybkie ustalenie, co jest przyczyną nieprawidłowej reakcji. Czasami jednak nawet dokładne śledztwo nie pozwala na ustalenie przyczyny. W tym przypadku uważa się, że rozwinęła się "pokrzywka idiopatyczna".

Co wywołuje tę dolegliwość?

Pokrzywka charakteryzuje się występowaniem na ciele swędzących bąbli. Nie przypadkiem nazywa się to wysypką pokrzywową. Wysypka jest bardzo podobna do poparzeń pokrzywą. W większości przypadków swędząca wysypka ma charakter immunologiczny. Komórki organizmu zaczynają produkować przeciwciała przeciwko określonym bodźcom.

Przewlekła pokrzywka idiopatyczna to nieprzyjemna dolegliwość. Nie można określić dokładnej przyczyny. To sprawia, że jest trudna do leczenia. Specjaliści uważają, że alergia może być spowodowana przez kilka negatywnych czynników jednocześnie. Takie ule rzadko rozwijają się samoistnie. Swędzące wysypki mogą występować w połączeniu z innymi przewlekłymi schorzeniami. Na przykład chorzy na raka, diabetycy i pacjenci z obniżoną odpornością często doświadczają nieprzyjemnych objawów.

Do rozwoju pokrzywki idiopatycznej mogą prowadzić następujące negatywne czynniki:

• zaburzenia hormonalne;
• zmniejszenie czynności wątroby i nerek;
• toczeń rumieniowaty układowy;
• choroby zębów;
• obecność helmintów w organizmie;
• choroby zakaźne.

Jeśli układ odpornościowy pacjenta jest osłabiony, wszelkie czynniki zewnętrzne mogą prowokować swędzące pęcherze na ciele:

• nagłe zmiany temperatury;
• Nadmierna ekspozycja na promienie UV;
• kurz domowy;
• sierść zwierząt;
• wody;
• niektóre leki;
• środki spożywcze;
• dym tytoniowy itp.
• wibracja.

Obrzęk Quincke'a - niebezpieczne powikłanie pokrzywki

W niektórych przypadkach pacjent rozwija nieprzyjemne objawy pod wpływem któregoś z wymienionych czynników. Taki pacjent wymaga natychmiastowego leczenia. Zagrażające życiu powikłania mogą rozwinąć się w każdej chwili. Jednym z najgroźniejszych jest obrzęk Quincke'a. Jak wygląda pacjent z tym zespołem można zobaczyć na zdjęciu.

W ostatnim czasie znacznie wzrosła liczba pacjentów z pokrzywką idiopatyczną. Nieprzyjemne objawy zaczynają się jednak pojawiać już w dzieciństwie. Wynika to z sytuacji środowiskowej, jak również z zachowania kobiet w czasie ciąży. Jeśli przyszła mama stosuje ubogą dietę lub używa dodatków do żywności, wzrasta ryzyko, że u noworodka rozwinie się ta choroba.

Rodzaje pokrzywki idiopatycznej

Początkowo patologia rozwija się zawsze w postaci ostrej. Diagnozę tę stawia się, gdy u pacjenta po raz pierwszy pojawią się nieprzyjemne objawy. Ze względu na to, że wiele osób nie przywiązuje dużej wagi do kwestii alergii, znacznie częściej występuje przewlekła pokrzywka idiopatyczna. Okresy remisji, kiedy nieprzyjemne objawy są całkowicie nieobecne, przeplatają się z okresami zaostrzenia. Najczęściej negatywne objawy występują w okresie posezonowym - wczesną wiosną lub późną jesienią.

Wyróżnia się również następujące typy pokrzywki idiopatycznej:

• Prawda. Wysypka pojawia się natychmiast po ekspozycji na niektóre substancje alergiczne.
• Kontakt. Choroba rozwija się po kontakcie z substancjami drażniącymi (metal, detergenty itp.).
• Pseudoalergiczne. Układ odpornościowy nie bierze udziału w rozwoju pęcherzy. Wysypka jest wynikiem fizycznego lub chemicznego narażenia skóry.

W każdym przypadku tylko lekarz może określić postać choroby po dokładnym zbadaniu organizmu pacjenta.

Symptomy

Głównym objawem pokrzywki idiopatycznej są jasnoróżowe bąble charakteryzujące się intensywnym świądem. Wysypka może wystąpić w dowolnym miejscu ciała. Najczęściej występują na twarzy, nogach i rękach. Pęcherze rzadko występują na błonach śluzowych. Brodawki mogą mieć średnicę do 10 mm, a pojedyncze wysypki często koalescencji tworząc duży obszar zapalny.

Silne swędzenie jest jednym z objawów alergii

W tle procesu patologicznego często rozwijają się inne nieprzyjemne objawy. Wielu pacjentów skarży się na bóle głowy, zaburzenia snu, nudności i drażliwość. U dzieci mogą wystąpić problemy z oddawaniem moczu, zwiększona nastrojowość. Drapanie swędzącej zmiany może często prowadzić do wtórnej infekcji. W efekcie stan pacjenta ulega znacznemu pogorszeniu. Temperatura ciała może wzrosnąć i mogą wystąpić objawy ogólnego odurzenia.

Pacjenci z pokrzywką idiopatyczną mają znacznie obniżoną jakość życia. Muszą odmówić sobie ulubionych potraw, używania ubrań z materiałów syntetycznych itp. Wielu pacjentów odczuwa dyskomfort psychiczny z powodu obecności pęcherzy na ciele. Należy unikać kontaktów towarzyskich.

Diagnoza

Ustalenie przyczyny choroby jest procesem czasochłonnym i pracochłonnym. Początkowo pacjent musi szukać pomocy u alergologa-immunologa. Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza, tym mniejsza szansa na rozwój nieprzyjemnych powikłań. Niestety, wiele osób najpierw trafia do lekarza z przewlekłą pokrzywką.

Wywiad jest pierwszą techniką, którą specjalista wykorzystuje w swojej pracy. Początkowo należy ustalić, kiedy pojawiły się pierwsze objawy i co je poprzedzało. Ważne jest, aby spojrzeć na historię medyczną danej osoby. Lekarz sprawdza, czy pacjent stosuje odpowiednią dietę, czy cierpi na choroby przewlekłe i czy ma złe nawyki.

Wykwalifikowany lekarz będzie w stanie postawić szybką diagnozę

Nie można rozpocząć leczenia bez dobrych badań laboratoryjnych, a także badań instrumentalnych. Najczęściej stosowane są następujące techniki:

• biochemiczne badanie krwi;
• hodowla bakterii ze skrobanki;
• testy alergiczne;
• badanie mikroskopowe płynu wydzielanego z pęcherzy.

Takie testy pozwalają odróżnić pokrzywkę idiopatyczną od innych schorzeń dermatologicznych. Objawy mogą być podobne do rumienia guzowatego, świerzbu lub zapalenia naczyń.
Lekarz może dodatkowo zalecić wykonanie zdjęcia rentgenowskiego lub USG narządów jamy brzusznej w celu znalezienia wewnętrznych przyczyn choroby.

Leczenie

Choroba przewlekła wymaga długotrwałego leczenia. Nie jest możliwe całkowite wyleczenie choroby, ale można osiągnąć trwałą remisję. W okresach zaostrzenia choroby można stosować popularne leki przeciwhistaminowe w celu leczenia nieprzyjemnych objawów. Tavegil, Diazolin i Suprastin wykazują dobre działanie. Swędzenie można złagodzić stosując Fenistil żel do stosowania zewnętrznego.

Leki przeciwhistaminowe mają za zadanie jedynie łagodzić nieprzyjemne objawy. Jeśli jednak reakcja alergiczna powraca, niezbędne jest zastosowanie wysokiej jakości preparatu na alergię. Choroba podstawowa musi być leczona.

Pacjent z alergią powinien zweryfikować swoją dietę

Pacjenci z przewlekłymi patologiami wymagają leczenia szpitalnego dwa razy w roku. Zawsze przepisywane są leki z następujących grup:

• Środki uspokajające. Leki z tej kategorii pomagają w normalizacji układu nerwowego.
• Leki normalizujące procesy metaboliczne organizmu.
• Leki pobudzające funkcje obronne organizmu.
• Sorbenty. Środki te przyspieszają eliminację alergenów.
• Kompleks witaminowy poprawiający funkcje odpornościowe.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki te pomagają unormować samopoczucie pacjenta.

Wszelkie leki należy stosować ściśle według zaleceń lekarza, przestrzegając wymaganego dawkowania.

Zabiegi fizjoterapeutyczne takie jak UHF, kąpiele radonowe, darsonwalizacja, ultradźwięki, magnetoterapia i laseroterapia są bardzo skuteczne w ostrej fazie choroby. W najbardziej skomplikowanych przypadkach wykonuje się plazmaferezę. Pobierana jest krew pacjenta, materiał biologiczny jest oczyszczany i ponownie wprowadzany do organizmu. Pacjenci z pokrzywką idiopatyczną mogą być leczeni w uzdrowisku.

Suprastin może pomóc szybko złagodzić objawy pokrzywki

Niezależnie od postaci pokrzywki, pacjent powinien stosować łagodną dietę, unikając fast foodów, dań gotowych, słodkich napojów gazowanych i kawy. Należy również zapomnieć o złych nawykach. Należy zwrócić dostateczną uwagę na reżim picia. Dorosły pacjent powinien wypijać co najmniej półtora litra czystej wody dziennie.

Medycyna tradycyjna

W połączeniu z tradycyjnym leczeniem można stosować. Niektóre środki wykazują wysoką skuteczność. Zaleca się jednak konsultację z lekarzem przy przeprowadzaniu jakichkolwiek zabiegów.

Shilajit może pomóc w szybkim uporaniu się z alergią. Stymuluje mechanizmy obronne organizmu i przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek. Dobra wiadomość jest taka, że shilajit nie ma praktycznie żadnych przeciwwskazań. Może być stosowany w leczeniu dzieci i kobiet w ciąży. Lek przyjmuje się doustnie. Wszystko, co trzeba zrobić - to rozcieńczyć 1 g proszku w litrze przegotowanej wody. Dzieci powinny pić 50 ml tego roztworu, a dorośli 100 ml dziennie.

Lecznicza kąpiel na bazie pokrzywy i kory dębu może szybko usunąć swędzące bąble. Suszony surowiec wymieszać w równych proporcjach. Dwie łyżki mieszanki zalać litrem wrzącej wody i zaparzać przez godzinę. Mieszaninę odcedzamy i dodajemy do kąpieli. Zabieg należy wykonywać codziennie w czasie zaostrzenia pokrzywki idiopatycznej.

Shilajit jest skutecznym środkiem na alergie

W przypadku tego schorzenia przydatne są naturalne środki uspokajające. Herbaty z mięty pieprzowej to doskonały sposób na uspokojenie układu nerwowego. Można również przyjmować nalewkę z majeranku lub waleriany.

Rokowania dotyczące leczenia i profilaktyki

Obecnie nie ma określonych wytycznych dotyczących leczenia pokrzywki idiopatycznej. Nie ma możliwości całkowitego wyleczenia. Jednak proste zasady mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka zaostrzeń. W pierwszej kolejności należy zadbać o jakość swojej diety. Należy spożywać tylko świeże, gotowane lub gotowane na parze pokarmy. Należy unikać potencjalnych alergenów (miód, orzechy, owoce cytrusowe, czekolada).

Ponadto należy stosować się do następujących zaleceń:

• unikać stresujących sytuacji;
• aby dobrze wypocząć;
• spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu;
• stosowanie leków ściśle według zaleceń;
• unikać kontaktu z wszelkimi potencjalnymi alergenami.

Jeśli jesteś przewlekle chory, powinieneś poddawać się co pół roku badaniom profilaktycznym i leczeniu uzupełniającemu. Przy odpowiednim podejściu pokrzywka idiopatyczna nie będzie zagrażać jakości życia pacjenta.