Przyczyny i leczenie swędzenia skóry na ciele

Nie ma na świecie ani jednej osoby, która nie doświadczyła w swoim życiu nieprzyjemnego uczucia swędzenia skóry. Może wystąpić również u osób, które na co dzień dbają o siebie i swoją higienę. Swędząca skóra może wystąpić zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. U dzieci jest on bardziej dotkliwy, ponieważ małe dzieci często nie są w stanie szybko wyjaśnić przyczyny złego samopoczucia. Co może być przyczyną swędzenia skóry i jak sobie z tym poradzić?

Charakter patologii

Swędząca skóra jest dość powszechnym zjawiskiem. W momencie jego wystąpienia człowiek ma patologiczną potrzebę drapania swędzącego miejsca. Patofizjologia tego schorzenia jest złożona. Jej główną przyczyną jest kaskada reakcji neuro-refleksyjnych i humoralnych powstających w wyniku ekspozycji organizmu na różne czynniki.

Swędzenie i pieczenie naskórka jest patologią dermatologiczną. Czasami są one tak poważne, że osoba traci kontrolę i nie może prowadzić normalnego ludzkiego życia. Eksperci już dawno zauważyli, że swędzenie znacznie nasila się w nocy i po tym, jak dana osoba się spociła.

W niektórych przypadkach świąd bez wysypki występuje nawet u zupełnie zdrowych osób, ale najczęściej jest to oznaka jakiegoś stanu chorobowego, który wymaga natychmiastowej diagnozy i leczenia. Najczęściej jest to objaw choroby skórnej lub wewnętrznej.

Wyróżnia się następujące rodzaje świądu:

• ostry, który najczęściej jest wywołany przez jakąś patologię w organizmie;
• przewlekłe, będące objawem różnych dermatoz i chorób ogólnoustrojowych;
• miejscowy, który jest odczuwany w określonym obszarze ciała;
• uogólniony, charakteryzujący się dyskomfortem na całym ciele.

Specjaliści wyróżniają ten stan patologiczny również poprzez obecność wysypki. Na przykład wielu chorobom wewnętrznym towarzyszy świąd bez wysypki na skórze. Większości chorób dermatologicznych towarzyszą różne wysypki i zmiany na skórze. Prawie wszystkim chorobom skóry towarzyszy świąd i pieczenie. Zauważa się u nich również zaczerwienienie naskórka w zmianach chorobowych. Często występuje również wzrost temperatury ciała.

Diagnoza

Tylko doświadczony dermatolog może trafnie zdiagnozować przyczynę swędzenia skóry. Dermatolog nie tylko przeprowadza badanie wzrokowe, ale także wykonuje szereg różnych badań. Specjalista bada zaczerwienienie naskórka oraz rozmieszczenie zmian skórnych na całym ciele. Każda wysypka na ciele, która może być objawem choroby, jest dokładnie badana.

W diagnostyce tego stanu patologicznego można zasięgnąć opinii następujących specjalistów: alergologa, internisty, specjalisty chorób zakaźnych, immunologa, endokrynologa, ginekologa, gerontologa. Dopiero po pełnym badaniu można skutecznie leczyć pacjenta.

Różne dermatozy powodują silny świąd skóry

Przyczyny swędzenia

Ponieważ ten stan patologiczny nie jest uznawany za samodzielną chorobę, w celu jego leczenia należy zidentyfikować przyczyny leżące u jego podstaw. Sucha skóra i swędzenie bez wysypki są często objawem tych schorzeń:

• przewlekła niewydolność nerek;
• przewlekłe zapalenie wątroby, zewnątrzwątrobowa niedrożność dróg żółciowych, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych, pierwotna marskość żółciowa;
• rak trzustki;
• niedrożność dróg żółciowych;
• hipo- i nadczynność tarczycy;
• cukrzyca;
• anemia z niedoboru żelaza;
• zespół rakowiaka;
• limfogranulomatoza;
• prawdziwa polikrytyka;
• chłoniak;
• białaczkę;
• szpiczak;
• mastocytoza;
• ropień, guz i zawał mózgu;
• stwardnienie rozsiane;
• rak trzewny;
• Zespół Sjögrena;
• depresja i psychoza;
• Zakażenie wirusem HIV;
• parazytoza lub helminthiasis.

Ta patologia bez wysypki występuje z ciążą i zmianami związanymi z wiekiem (świąd starczy) u osób starszych po 50-60 roku życia. U osób dotkniętych dystonią wegetatywną powszechne jest również występowanie tak zwanego "sezonowego" świądu. Takie stany patologiczne występują bez gorączki.

Silne swędzenie może również wystąpić z chorobami skóry, takimi jak egzema, zapalenie skóry, łuszczyca, gonty i świerzb. Najczęstsze przyczyny tego stanu, nie są związane z ogólnoustrojowymi chorobami wewnętrznymi:

• Sucha skóra spowodowana nie tylko narażeniem na różne substancje chemiczne zawarte w detergentach czy lekach, ale także odwodnieniem.
• Reakcja alergiczna organizmu na negatywne działanie różnych czynników (chemia gospodarcza, złej jakości kosmetyki i środki higieny, zimno, ciepło, promieniowanie ultrafioletowe, rośliny, ukąszenia owadów). Reakcjom tym najczęściej towarzyszy atopowe, kontaktowe lub alergiczne zapalenie skóry.
• Zmiany grzybicze naskórka.
• Zaburzenia psychiczne i neurologiczne.

Swędząca skóra może być przyczyną ciąży

Terapia

Jeśli świąd spowodowany jest czynnikami zewnętrznymi lub substancjami uczulającymi, należy po prostu wyeliminować czynniki wyzwalające. Należy jednak powstrzymać się od drapania swędzących miejsc na skórze, gdyż może to prowadzić do wtórnych infekcji, które są dość trudne w leczeniu i powodują uszkodzenia dużych obszarów ciała. Na ciele mogą pojawić się różne krostki i wypryski spowodowane przenikaniem patogennej mikroflory do tkanek.

Uogólniony świąd naskórka jest trudny do leczenia. Po drapaniu na ciele rozprzestrzeniają się wysypki, pęcherze, zaczerwienienia, wypryski i deformacje skóry. Wysypki i swędzenie są często oznakami chorób takich jak świerzb czy gonty. Wymagają one nie tylko leczenia w odpowiednim czasie, ale także środków kwarantanny, ponieważ te choroby skóry mogą być przenoszone nie tylko przez kontakt osobisty, ale także przez przedmioty gospodarstwa domowego.

Leczenie chorób układowych narządów wewnętrznych należy rozpocząć od leczenia choroby podstawowej. Aby ulżyć cierpieniom chorego, na skórę stosuje się balsamy i kremy zawierające kamforę i mentol. Mają one działanie łagodzące, chłodzące i znieczulające. Regularne chłodne prysznice lub zimne okłady również zmniejszają ataki swędzenia.

Doskonałe rezultaty daje stosowanie różnych leków przeciwhistaminowych i przeciwzapalnych środków miejscowych (Bepanten, Fenistil, Elokol). Jeśli wysypka bardzo swędzi, przepisuje się doustne leki przeciwhistaminowe (Erius, Tavegil, Diazolin, Loratidine, Zyrtec) oraz maści zawierające glikokortykosteroidy (maść z hydrokortyzonem, Advantan, Lokoid). Powyższe leki należy stosować wyłącznie z przepisu lekarza.

Leki steroidowe są stosowane w leczeniu chorób skóry (zapalenie skóry, egzema, łuszczyca). Jednym z najbardziej popularnych jest Prednisolone. Miejscowo na skórę stosuje się leki przeciwzapalne (Elocolm, Bepanten, Psilo-Alzam, Fenistil) oraz maści kortykosteroidowe (Locoid, Advantan).

Środki ludowe

Następujące środki ludowe są bardzo dobre do łagodzenia swędzenia:

• chłodna kąpiel z wywarami z owsa, rumianku, sukcesji, mięty, melisy i pokrzywy;
• nacieranie swędzących miejsc nierozcieńczonym octem jabłkowym;
• Napar z 1 łyżki nasion kopru (1 łyżka wrzątku), przyjmowany w 1/3 szklanki 3 razy dziennie przez 2-3 tygodnie;
• napar z platana, nasion kopru, korzenia łopianu, pokrzywy, melisy i mięty, pity dwa razy dziennie przez miesiąc.

Niezależnie od przyczyn świądu, należy zgłosić się do lekarza, gdy tylko się pojawi, gdyż ten patologiczny stan może być tylko jednym z objawów poważnej choroby narządów i układów wewnętrznych.